ببین رفیق، خنده چیز خوبیه. ولی اگه اشتباه بزنی، ممکنه مردم فکر کنن سیم‌کشی مغزت اتصالی کرده!
پس بیا اصولی بخندیم، اونم به سبک باکلاس قر و فر:
۱. اول خودتو دوست داشته باش.
اگه ته دلت غمباد داری، هرچی زور بزنی خنده‌ات قشنگ نمیشه. یه کَف دل خوشحالی جمع کن، بعد لبخندتو بکار بنداز. خودتو عشقولانه دوست داشته باش!
۲. خنده با صدای نکره ممنوع!
بلند خندیدن خوبه، ولی نعره‌ی ببر بنگال لازم نیست!
یه خنده‌ی خوشگل، صداش مثل قُل قُل قهوه‌جوشه، نه مثل آژیر آمبولانس.
۳. چشمات مهم‌ترین عضون!
آدمی که فقط لبخند میزنه ولی چشماش خالیه، مثل کیک تولدیه که روش شمع نیست. خنده‌ی واقعی از چشمات میاد، پس بزن بیرون اون نور عشقو!
۴. بخند، ولی زمان و مکانش رو بشناس.
تو جلسه‌ی رسمی یهو نزن زیر خنده که انگار یه جوک لاتی شنیدی!
ولی تو جمع دوستات؟ اووووف! هرچی قهقهه داری خالی کن رو میز!
۵. دندوناتو تیون کن!
اگه لبخندت قراره بدرخشه، دندونات باید مثله الماس برق بزنن. مسواک یادت نره عزیز دل! خنده‌ی زرد، خنده‌ی زهرماریه!
جمع‌بندی قر و فری:
آدم با یه خنده‌ی درست و حسابی، قفل دل بقیه رو باز میکنه.
پس حواستو جمع کن، بخند…
ولی با استایل، با شخصیت، با عشـــق!(نیرو گرفته از مجید و OpenAI)